di
kuantu
assenti
appressu
tokka
a
mia
nun
haiu
pretesti
d'
appurtari
accettu
a
malincuore
la
realtĂ
rixia
chi
mi
rammenta
l'
ultimu
risettu
e
mi
fa
malinconicu
s'
appresta
la
toi
ura
vabbè
senza
primura