chi
boi
di
la
me'
vita
nun
la
tegnu
ormai
nun
sugnu
cchù
passata
è
l'
ura
komu
la
primavera
nun
c'
è
regnu
a
kui
appartegnu
lucida
misura
ad
inzaiari
zoppicu
tra
lu
saraiu
e
lu
fui
nissunu
di
li
rui